Ποιητής-προφήτης, ποιητής-μύστης, ενοποιεί το αρχαίο ελληνικό πάθος με το βυζαντινό μυστικισμό. Η ποίησή του διακρίνεται για την πηγαία έμπνευση, τη γνήσια λυρική πνοή και φαντασία, τη ρωμαλέα έκφραση. Μοναδικός οραματιστής, εμπνευστής της Δελφικής Ιδέας, οργάνωσε τις πρώτες Δελφικές Γιορτές, αποσκοπώντας στην αδελφοσύνη και την ένωση όλων των λαών μέσα από μια πνευματική επικοινωνία χωρίς φραγμούς, με κέντρο τους Δελφούς.

Ο Στράτης Μυριβήλης εξέχουσα μορφή της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ανήκε στη γενιά του ’30. Πήρε ενεργό μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Α΄ Παγκόσμιο, το Μικρασιατικό Πόλεμο και ως πολεμικός ανταποκριτής στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Περιέλαβε πολλές από τις εμπειρίες τους σε έργα του. Το έργο του είναι ελληνοκεντρικό και αποπνέει πνευματικότητα και πίστη σε μεγάλες αξίες όπως η ειρήνη. Υμνητής της ζωής, ρεαλιστής αλλά και λυρικός στις περιγραφές του, ο Μυριβήλης διακρίθηκε για το υψηλό επίπεδο χειρισμού της γλώσσας.

Διακήρυξε την παντοδυναμία του ονείρου, του ενστίκτου και της επανάστασης και στράφηκε ενάντια σε κάθε μορφή, λογικής, ηθικής ή κοινωνικής τάξης.. Ο υπερρεαλισμός υπήρξε το σημαντικότερο καλλιτεχνικό κίνημα του μεσοπολέμου που επηρέασε πολύ τη νεότερη ποίηση. Οι σημαντικότεροι εκπρόσωποί του στην Ελλάδα υπήρξαν ο Αντρέας Εμπειρίκος, ποιητής, και ο Νίκος Εγγονόπουλος, ποιητής και ζωγράφος.

Ο Οδ. Ελύτης στο βιβλίο του «Η Μαγεία του Παπαδιαμάντη» πλησιάζει με εξαιρετική ευαισθησία κι ακρίβεια το έργο του μεγάλου νεοέλληνα πεζογράφου, του ζωγράφου της ψυχής των ταπεινών κι απλοϊκών ανθρώπων.Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης πλήρης ο ίδιος, αγάπης και συμπάθειας μεταγγίζει τα ψυχικά του αυτά γνωρίσματα στους ήρωές του, ακόμη και στην Χαδούλα,την στραγγαλίστρια μικρών παιδιών, την ηρωΐδα του καλύτερου διηγήματός του, της «Φόνισσας».

Το πολύχρονο και βασανιστικό ταξίδι του Καζαντζάκη στις σκοτεινές , ανεξερεύνητες θάλασσες της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας μπορεί να συγκριθεί μόνο με το ταξίδι του μυθικού Οδυσσέα. Όμοια, οι ήρωές του στο ταξίδι ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και τις ιδέες, αγωνίζονται ν’ ανεβάσουν τη ζωή στην κορυφή του Χρέους και να γίνουν ‘’άξιοι γιοι του ανθρώπου’’.

Μια αναφορά στο ομώνυμο έργο του Οδυσσέα Ελύτη: «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το φως και η πρώτη / χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου.....» ..... μιλάει γι' αυτόν τον κόσμο «τον μικρό τον Μέγα»και δοξάζει επί ίσοις όροις, όπως σημείωνε ο ίδιος ο ποιητής έναν μυθικό νεοελληνικό κόσμο άλλοτε θλιμμένο και άλλοτε χαρωπό. Έτσι η Ελλάδα παρουσιάζεται όχι σαν εθνική αξία, αλλά σαν αίσθηση με άπειρες αντιστοιχίες.υ στο ταξίδι ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και τις ιδέες, αγωνίζονται ν’ ανεβάσουν τη ζωή στην κορυφή του Χρέους και να γίνουν ‘’άξιοι γιοι του ανθρώπου’’.

Μια αναφορά στο ομώνυμο έργο του Οδυσσέα Ελύτη: «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το φως και η πρώτη / χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου.....» ..... μιλάει γι' αυτόν τον κόσμο «τον μικρό τον Μέγα»και δοξάζει επί ίσοις όροις, όπως σημείωνε ο ίδιος ο ποιητής έναν μυθικό νεοελληνικό κόσμο άλλοτε θλιμμένο και άλλοτε χαρωπό. Έτσι η Ελλάδα παρουσιάζεται όχι σαν εθνική αξία, αλλά σαν αίσθηση με άπειρες αντιστοιχίες.υ στο ταξίδι ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και τις ιδέες, αγωνίζονται ν’ ανεβάσουν τη ζωή στην κορυφή του Χρέους και να γίνουν ‘’άξιοι γιοι του ανθρώπου’’.

Μια αναφορά στο ομώνυμο έργο του Οδυσσέα Ελύτη: «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το φως και η πρώτη / χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου.....» ..... μιλάει γι' αυτόν τον κόσμο «τον μικρό τον Μέγα»και δοξάζει επί ίσοις όροις, όπως σημείωνε ο ίδιος ο ποιητής έναν μυθικό νεοελληνικό κόσμο άλλοτε θλιμμένο και άλλοτε χαρωπό. Έτσι η Ελλάδα παρουσιάζεται όχι σαν εθνική αξία, αλλά σαν αίσθηση με άπειρες αντιστοιχίες.